Sunday 19 October 2014

মৰমৰ সাৰদা বা

(চিঠি-২)
মৰমৰ সাৰদা বা, with Sarada Shrestha Anupama Borgohain
পত্ৰৰ আৰম্ভণিতে আপোনাৰ কুশল কামনা কৰিলোঁ৷আশাকৰোঁ, ভগৱানৰ আৰ্শীবাদত আপোনাৰ ভাল৷আমাৰো ভালেই৷
এইয়া, আপোনালৈ দ্বিতীয়খন চিঠি লিখিবলৈ বহিছোঁ৷
সেইদিনা বৃন্দাবন, মথুৰাৰ পৰা ওভটোতে গৃহস্হই ক’লে—“ইয়াতে মামণি ৰয়ছম বাইদেৱে থাকি উপন্যাস ৰচনা কৰিছিল”৷মইও ভাবিলোঁ, কথাটো হয়—তেখেতৰ আত্মজীৱনী “আধালেখা দস্তাবেজত” এইকথাৰ উল্লেখ পাওঁ৷মামণি বাইদেৱে জীৱনৰ এছোৱা সময় বৃন্দাবনত কটাইছিল৷সাৰদা বা, আপুনি মামণি বাইদেউৰ উপন্যাসবোৰ পঢ়িছেনে?তেওঁৰ লেখা পঢ়ি আপোনাৰ কেনে লাগে জনাবছোন৷
আমাৰ ড্ৰাইভাৰে ক’লে—তাজমহল বোলে আবেলি ৫ বজাতে বন্ধ হয়!সেয়ে আমি পোনে পোনে হোটেলত জিৰণী নলৈ তাজমহললৈকে পোনালোঁ৷আবেলি ৩ বজাত তাজমহল পালোঁগৈ৷বহুবছৰৰ পৰা তাজমহল নিচেই ওচৰৰ পৰা চাবলৈ পোৱাৰ কিমান যে হেঁপাহ আছিল মোৰ!বা, আজি সেই হেঁপাহে দিঠকত ৰূপ পালে৷
ড্ৰাইভাৰজনে তেওঁৰ চিনাকী গাইড এজন ঠিক কৰি দিলে৷এটা কথা মন কৰিলোঁ, আগেয়ে গৈ নোপোৱা ঠাইত গাইড নহ’লে একো আগ-পিছ গম পোৱা নাযায় আৰু এই টুৰিষ্ট প্লেচ বিলাকত গাইড সকল ব্যৱসায়িক ভাৱে লাভান্বিতও হয়৷
গাইডজনে আমাক তাজমহললৈ বুলি আগবঢ়াই নিলে আৰু তাজমহলৰ বিষয়ে ক’বলৈ আৰম্ভ কৰি দিলে৷গাইডজনৰ পাকঘূৰণি খোৱা হিন্দী আধা বুজিলোঁ, আধা নুবুজিলোঁ৷
সাৰদা বা, স্কুলত মোৰ বুৰণ্জী নাছিল, এডভান্স মেথ্চ আছিল, গতিকে বুৰণ্জী ওপৰে ওপৰেহে জানো, গভীৰত নাজানো৷বা, স্কুলত আপোনাৰ ইলেক্টিভ ছাবজেক্ট কি আছিল বাৰু?
এজন ফটোগ্ৰাফাৰ আগবাঢ়ি আহিল৷ আমাৰ নিজৰ কেমেৰা আছিল যদিও আমি ফটোগ্ৰাফাৰজনৰ কেমেৰাতো ফটো উঠিবলৈ সন্মত হ’লো৷তাৰপিছত তাজমহলক কেন্দ্ৰ কৰি লৈ আমাৰ ফটো উঠা আৰম্ভ হ’ল৷কিমানযে ভংগীমাত ফটো নুঠিলোঁ!!!
ফটো উঠাৰ ভংগীমা শেষ কৰি আমি তাজমহলৰ ভিতৰলৈ বুলি আগবাঢ়িলোঁ৷গাইডে আমাক তাজমহলৰ বিষয়ে কৈ গ’ল৷তাজমহলৰ সকলোখিনি নিৰ্মাণ কৰি শেষ কৰোঁতে ২২ বছৰ লাগিছিল৷মোগল সম্ৰাট চাহজাহানে তেওঁৰ প্ৰিয়তমা পত্নী মমতাজৰ স্মৃতিত তাজমহল নিৰ্মাণ কৰোৱাইছিল৷তাজমহল নিৰ্মাণ কৰোৱাৰ আগতে তেওঁ বোলে সপোনতে এনে এক নিৰ্মাণ কাৰ্য দেখিছিল আৰু যাক বাস্তৱত সাকাৰ ৰূপ দিছিল৷তাজমহল নিৰ্মাণ কৰোঁতে ২২০০০ মিস্ত্ৰীয়ে কাম কৰিছিল৷বগা মাৰ্বল পাথৰৰ দ্বাৰা কাৰুকাৰ্য খচিত এই অমৰ প্ৰেমৰ সাক্ষী “তাজমহল” পৃথিৱীৰ সাতোটা আশ্চৰ্যতম বস্তুৰ ভিতৰত এটা৷
সাৰদা বা, তাজমহল হাতেৰে চুই চালোঁ, চকুৰে ইয়াৰ ৰূপসুধা পান কৰিলোঁ…….আপুনি বাৰু তাজমহললৈ কেতিয়াবা আহিছেনে?
সেইদিনা তাজমহলত মানুহৰ ভীৰ বহুত আছিল৷পূজা বন্ধৰ কাৰণেই ইমান ভীৰ আছিল নে আনকালেও এনেকৈয়েই ভীৰ হয়, বুজি নাপালোঁ৷তাজমহলৰ একেবাৰে ভিতৰত চাহজাহান আৰু মমতাজৰ সমাধি দুটা আছে—চাহজাহানৰ সমাধিটো ডাঙৰ আৰু মমতাজৰ সমাধিটো সৰু৷তাজমহলৰ কাষেৰে যমুনা নদীখন বৈ গৈছে৷
তাজমহল চাই উঠি ওভতোটে খোজকাঢ়ি থকাৰ বাবে ভৰিৰ তলুৱা দুটা বিষাইছিল, ভোকে-পিয়াহে ভাগৰুৱা হৈ পৰিছিলোঁ৷হোটেলত গৈ জিৰণী লৈহে ভাগৰ আঁতৰিল৷
আজিলৈ ইমানতে সামৰোঁ৷ জয়পুৰ ভ্ৰমণ পিছৰখন চিঠিত লিখিম৷
আপোনালৈ বহুতো মৰম আৰু শুভকামনাৰে…
ইতি
আপোনাৰ ভন্টী
মৌ
১৩/১০/১৪

No comments:

Post a Comment