"মানুহজন"

"মানুহজন"
তেওঁ লগপোৱা সকলো মানুহকে
একোপাহ ফুল দিয়ে

তেওঁৰ মুখত অনবৰতে লাগি থাকে হাঁহি
আৰু বতাহত বিয়পি থাকে
ব্যক্তিত্বৰ সুগন্ধি-সুবাস

এইমাত্ৰ নাকত লাগি ৰোৱা
ধূপৰ মিঠা গোন্ধটোৰ দৰেই
মানুহজন মিঠা
দয়ালু

নিস্বাৰ্থতা তেওঁৰ জীৱনৰ মূলমন্ত্ৰ

জীৱনজুৰি তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা কেৱল আনৰ বাবে!

ব্যক্তিত্বৰে জ্যোতিৰ্ময় সেই মানুহজন৷

4 Comments

11Hirákjyóti Báishýá, Malin Majumdar and 9 others

LikeShow more reactions

Comment

Comments

অচ্যুত মাধৱ দাস কবিতাটো উপস্থাপন অতি সাৱলীল আৰু আটুট হৈছে। ব্যক্তি-বন্দনা বহুবাৰ কৰিছোঁ, বহুলোকে কৰাও দেখিছোঁ। কিন্তু অত্যুক্তি, বঢ়া-টুটা অনেক দোষে পাছ নেৰে। শব্দৰ মিতব্যয়ী ব্যৱহাৰে কবিতাটোক দৃঢ় আৰু সাৰ্থক ৰূপ দিছে। বিশেষকৈ বহুবল্কী নোহোৱাৰ বাবে ব্যক্তি-বন্দনাত সততে দেখা দিয়া অতিৰঞ্জিত অথবা অত্যুক্তি দোষৰ পৰা কবি ৰেহাই পাইছে। সুন্দৰ কবিতা।

UnlikeReply3April 26 at 10:36pm