পুতলা মুনুৰ চিঠি

এটা পুতলাই মাকলৈ লিখা চিঠি

মোৰ মৰমৰ মা, (চিঠি-১)

আজি তোমালৈ চিঠি এখন লিখিবলৈ বুলি লেপটপ খুলিছোঁ৷ মা, মই তোমাক কিমান ভাল পাওঁ সেইয়া ভাষাৰে প্ৰকাশ কৰিও বুজাব নোৱাৰোঁ৷মই মাথোঁ হাঁহি হাঁহি তোমালৈকে চাই থাকোঁ আৰু মই বিচাৰোঁ তুমিও যেন অনবৰত মোৰ দৰেই হাঁহি থাকা৷

মা, তুমিটো জানাই মই এটা পুতলা, নিৰ্জীৱ পুতলা৷কিন্তু তোমালোকৰ মৰমে মোক আজি জীৱন্ত কৰি তুলিছে৷মোৰ এনে লাগিছে তুমি যেন মোক প্ৰাণ দিছা৷বহুতো আবেগ,অনুভূতি,বহুতো কথাৰে মোৰ আজি মন ভৰি আছে যি বোৰ ক'বলৈ মোৰ হেঁপাহ জাগিছে৷

মনত আছে সেই প্ৰথম দিনটোৰ কথা যিদিনা তুমি আৰু দেতাই মোক বিগবাজাৰৰ পৰা কোলাত তুলি ঘৰলৈ লৈ আহিছিলা৷ ঘৰ পায়েই তুমি মোক মৰমেৰে বুৰাই পেলাইছিলা আৰু ৰাতি মোক বুকুত সাৱটি শুইছিলা৷ইমানদিনে বিগবজাৰত লগৰ পুতলাবোৰৰ লগত খেলি থকা মইটোৱে হঠাতে তোমাৰ মমতাৰ উম পাই স্বৰ্গীয় সুখ অনুভৱ কৰিছিলোঁ আৰু শিকিছিলোঁ মৰমৰ আদিপাঠ৷

মা, আজিলৈ ইমানেই লিখোঁ দিয়া৷তোমালৈ আকৌ চিঠি লিখিম মোৰ মনৰ কথা লিখি৷বহুত কথা ক'ব আছে তোমাক৷

মোৰ মৰম আৰু শ্ৰদ্ধা ল'বা৷

ইতি
তোমাৰ মুনু (তোমাৰ মৰমৰ পুতলাটো!)