"ঈশ্বৰ ভক্ত"
এটা গৰখীয়া আছিল৷ সি যেতিয়া গৰু চৰাবলৈ যাই গৰু কেইটাক ঘাঁহ খাবলৈ দি গছৰ তলত অকলশৰে বহি থাকে৷ এনেকৈ অকলে অকলে বহি সি এদিন ঈশ্বৰৰ লগত কথা পাতিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে৷ সি সদায় ঈশ্বৰক তাৰ মনৰ কথাবোৰ কয়৷
এটা গৰখীয়া আছিল৷ সি যেতিয়া গৰু চৰাবলৈ যাই গৰু কেইটাক ঘাঁহ খাবলৈ দি গছৰ তলত অকলশৰে বহি থাকে৷ এনেকৈ অকলে অকলে বহি সি এদিন ঈশ্বৰৰ লগত কথা পাতিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে৷ সি সদায় ঈশ্বৰক তাৰ মনৰ কথাবোৰ কয়৷
এদিন ঈশ্বৰক ক'লে -- "হে ঈশ্বৰ,তোমাৰো চাগৈ মোৰ দৰেই কেতিয়াবা আমনি লাগে৷যদি আমনি লাগে মোৰ ওচৰলৈ গুচি আহিবা৷ এতিয়া যদি আমনি লাগিছে এতিয়াই গুচি আঁহা "৷
তেনেকৈ কৈ থাকোঁতে গৰখীয়া টোৰ কাষেৰে এজন মন্দিৰৰ পূজাৰী পাৰ হৈ গ'ল৷ পূজাৰী জনে গৰখীয়াটোক দেখি উভতি আহি সুধিলে -- "এইমাত্ৰ তই কিবা ঈশ্বৰ ঈশ্বৰ কৈ থকা শুনিলোঁ, কি কৈছিলিনো?"
তেনেকৈ কৈ থাকোঁতে গৰখীয়া টোৰ কাষেৰে এজন মন্দিৰৰ পূজাৰী পাৰ হৈ গ'ল৷ পূজাৰী জনে গৰখীয়াটোক দেখি উভতি আহি সুধিলে -- "এইমাত্ৰ তই কিবা ঈশ্বৰ ঈশ্বৰ কৈ থকা শুনিলোঁ, কি কৈছিলিনো?"
"পণ্ডিতজী, ঈশ্বৰৰ যদি আমনি লাগিছে মোৰ লগত কথা পাতিবলৈ ঈশ্বৰক মাতিছিলোঁ" -- গৰখীয়াটোৱে ক'লে৷
তেতিয়া পূজাৰী জনে গৰখীয়াটোক সংস্কৃত শ্লোক এফাকি শিকাই দিলে আৰু ক'লে যে এইফাকি শ্লোক মাতিহে ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰিব পাৰি,মুখেৰে যা তা বকি ঈশ্বৰক আমনি কৰিব নালাগে৷সেইবুলি কৈ পূজাৰী মন্দিৰ পালেগৈ৷
পূজাৰীয়ে মন্দিৰত এটি আকাশবানী শুনিবলৈ পালে -- "হে পণ্ডিত, তুমি মোৰ ভক্তক কিয় মোৰ পৰা দূৰ কৰিছা? মই গৰখীয়াজনৰ মনৰ কথাবোৰ শুনিবলৈ সদায় বাট চাই ৰওঁ কিন্তু সংস্কৃত শ্লোকেৰে মই তাৰ মনৰ কথা কেনেকৈ বুজি পাম?মই সদায় ভক্তৰ অন্তৰৰ পৰা নিগৰিত কথা শুনিহে প্ৰফুল্লিত হওঁ৷"
(মুখে শুনা কাহিনীৰ আধাৰত)
তেতিয়া পূজাৰী জনে গৰখীয়াটোক সংস্কৃত শ্লোক এফাকি শিকাই দিলে আৰু ক'লে যে এইফাকি শ্লোক মাতিহে ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰিব পাৰি,মুখেৰে যা তা বকি ঈশ্বৰক আমনি কৰিব নালাগে৷সেইবুলি কৈ পূজাৰী মন্দিৰ পালেগৈ৷
পূজাৰীয়ে মন্দিৰত এটি আকাশবানী শুনিবলৈ পালে -- "হে পণ্ডিত, তুমি মোৰ ভক্তক কিয় মোৰ পৰা দূৰ কৰিছা? মই গৰখীয়াজনৰ মনৰ কথাবোৰ শুনিবলৈ সদায় বাট চাই ৰওঁ কিন্তু সংস্কৃত শ্লোকেৰে মই তাৰ মনৰ কথা কেনেকৈ বুজি পাম?মই সদায় ভক্তৰ অন্তৰৰ পৰা নিগৰিত কথা শুনিহে প্ৰফুল্লিত হওঁ৷"
(মুখে শুনা কাহিনীৰ আধাৰত)
No comments:
Post a Comment