গল্ফীৰ ডায়েৰি
মাজনী বাইদেৱে সৰু থাকোঁতে “আঠ অনা” আৰু “পঞ্চাছ পইচা” একে বুলি নাজানিছিল ৷ এদিন মাহীয়েকে মাজনী বাইদেউক বোলে ক’লে – “তই যদি সিটো ৰূমৰ পৰা কিতাপখন আনি দিৱ’ মই তোক পঞ্চাছ পইচা দিম ৷” তাই কিতাপখন আনি মাহীয়েকক দিলত মাহীয়েকে তাইলৈ বুলি পইচাটো আগবঢ়াই ক’লে—“হুঁ ল’ আঠ অনা”
তাই ক’লে—“তুমি মোক পঞ্চাছ পইচা দিম হে বুলিছিলা”
মাহীয়েকে ক’লে—“পঞ্চাছ পইচা আৰু আঠ অনা একে অ’ আকৰী”
মাজনী বাইদেৱে কান্দি কান্দি ক’লে—“মোক পঞ্চাছ পইচা দিবই লাগিব, আঠ অনা দি মোক ঠগিব আহিছা ?”
কান্দোনত গছৰ পাত সৰা দেখি মাহীয়েকে বেলেগ “পঞ্চাছ পইচা” এটা দি হে ৰক্ষা পৰিল৷
তাই ক’লে—“তুমি মোক পঞ্চাছ পইচা দিম হে বুলিছিলা”
মাহীয়েকে ক’লে—“পঞ্চাছ পইচা আৰু আঠ অনা একে অ’ আকৰী”
মাজনী বাইদেৱে কান্দি কান্দি ক’লে—“মোক পঞ্চাছ পইচা দিবই লাগিব, আঠ অনা দি মোক ঠগিব আহিছা ?”
কান্দোনত গছৰ পাত সৰা দেখি মাহীয়েকে বেলেগ “পঞ্চাছ পইচা” এটা দি হে ৰক্ষা পৰিল৷
০০০০০০০০
বিপুলক এবাৰ দেউতাকে বজাৰলৈ পঠালে ৷ সি বজাৰৰ মোনাটো ললে আৰু চাইকেলত উঠি বজাৰলৈ বুলি স্পীড চলাই দিলে কাৰণ তাৰ ব্যক্তিগত কাম এটা আছিল ৷ এনেকৈ স্পীড গৈ থাকোঁতে তাৰ আগত গৈ থকা ডাম্পাৰখনে হঠাতে গতিবেগ কমাই দিলে ফলত সি ব্ৰেক মাৰিব লগা হ’ল ৷ সি ব্ৰেক মাৰিছেহে মাৰিছে কিন্তু ব্ৰেকে কাম কৰা নাই ! সি দেখিলে সৰ্বনাশ, চাইকেলৰ ব্ৰেক বেয়া হ’ল ৷ উপায় নাপায় সি ৰাস্তাৰ কিনাৰলৈ বুলি যাওঁতে ৰৈ থকা মানুহ এটাকে খুন্দিয়াই পালে আৰু দুয়োটাই চাইকেলৰ স’তে জপটা-জপটি কৰি বাগৰি খালত পৰিল ৷ মানুহটোয়ে উহ-আহ-আউচ বুলি কৈ থিয় হৈ তাৰ গালত পূৰ্ণহতীয়া চৰ এটা সুধালে ৷ চৰ খাই বিপুলৰ গালখন ফৰফৰাই উঠিল ৷
No comments:
Post a Comment